บิณฑบาต

น. ศัพท์นี้แปลว่า ตกแห่งก้อนข้าว ; อาหาร ;อาหารที่ใส่ลงไปในบาตรของพระ ; ภาษาไทยมักใช้ออกบิณฑบาต

n. food ; food received in the alms  bowl of a Buddhist monk

มักใช้เป็นกิริยา เช่น พระบิณฑบาต คือ เดินเพื่อรับการใส่บาตร หรือเดินเพื่อรับอาหารที่ชาวบ้านถวายให้พระ ; ในศัพท์คือของตักบาตร.  going or walking for  alms; alms – gathering